درباره زمان تدوین کتاب های عهد عتیق دو دیدگاه وجود دارد. سنت کلیسائی معتقد است این کتاب ها از قرن 16 ق.م در زمان موسی شروع به تدوین شد و تا سال 430 ق.م آخرین کتاب یعنی ملاکی نبی تکمیل شد. اما محققان نظر متفاوتی دارند و سیر تدوین و ویرایش را از سال 1100 ق.م تا 100 ق.م می دانند و معتقدند این کتاب ها در دوره های متعددی دست خوش ویرایش کاهنان قرار گرفته است.
یک نویسنده مسیحی می گوید:
شکل گیری کتاب های عهد عتیق در پذیرش رسمی آنها به عنوان کتاب مقدس تاریخی طولانی دارد.
نگارش عهد عتیق حدود 1100 ق.م پس از ورود بنی اسرائیل به فلسطین شروع شد و سرود موسی و مریم (خروج 15) نگارش یافت و تورات شاید تا سال 400 ق.م همان گونه که کاهنان اورشلیم آن را تکمیل و ویرایش کردند به شکل کنونی درآمد.
کار و ویرایش برخی از کتاب ها مانند اشعیا 24-27 و حزقیال 38 و نیز دانیال در سال 160 ق.م به انجام رسید. و بخش مکتوبات اساساً حدود سال 100 ق.م گردآمد اما وضعیت برخی از کتاب ها مثل استر و غزل غزل ها بعداً مورد مناقشه قرار گرفت(1).
البته نزاع بر سر تعداد کتاب های عهد عتیق تاکنون نیز ادامه دارد و کاتولیک ها در شورای ترنت)1546م) کتاب های اپوکریفا را به عنوان کتب معتبر به رسمیت شناخت اما پروتستان ها این حکم را رد کردند.(2).
پس از تکمیل شدن سیر تدوین و ویرایش و نهائی کردن کتاب های عهد عتیق بحث از تهیه فهرستی از این کتاب های متعدد آغاز شد و باید مشخص می شد که کدام یک از این کتاب ها مقدس هستند و کدامین مقدس نیستند.
به نظر می رسد که با مباحثه انجام شده در شورای جامینا)70-100م) کتب رسمی موجود مورد پذیرش قرار گرفت(3) اما چندین سال طول کشید تا این حکم به صورت گسترده مورد پذیرش قرار گرفت.
1) رابرت ای وان وورست. مسیحیت لابه لای متون. ترجمه جواد باغبانی و عباس رسول زاده: ص 42-43.
2) بهرام محمدیان. دائرة المعارف کتاب مقدس: ص 7.
3) بهرام محمدیان. دائرة المعارف کتاب مقدس،: ص 5.
